FELIZ DIA MAMAS!!

TEDELO BEN MERECIDO...UN DIA ENTEIRO ADICADO A VOS...
OS VOSOS FILLOS E FILLAS QUIXERON ELABORAR UN AGASALLO PARA HOMENAXEARVOS.

EMPREGAMOS UNHAS PEZAS DE BARRO PARA DEIXALAS BEN BONITAS...
QUEREDES VER COMO O FIXEMOS? MIRADE...

LOGO DE PINTAR AS PEZAS DE BARRO, AINDA QUEDABA EMPAQUETAR, ETIQUETAR...

PRIMEIRO PROTEXEMOS CADA PEZA CUN PAPELIÑO...

LISTAS AS PEZAS...

AGORA UNHA MENSAXE PARA MAMA

PEGÁMOLA

GARDAMOLAS CON COIDADIÑO

E REMATADO!

FELICIDADES MAMAS

DIA DO LIBRO
PARA SEGUIR A CELEBRAR ESTE DIA, O LONGO DA SEMANA FOMOS ELABORANDO UN CONTO ENTRE TODALAS CLASES DO COLE.
DECIDIMONOS POR UNHA LENDA LOCAL; A SEREA DAS ILLAS MIRANDAS.
CONTABAMOS CO TEXTO, PERO QUIXEMOS FACER AS ILUSTRACIÓNS PARA PERSONALIZALO.
NA NOSA CLASE ELABORAMOS A TERCEIRA PAXINA DO CONTO...AQUI A TENDES;

E AGORA...APETECEVOS COÑECER A HISTORIA? VER O RESULTADO FINAL?...AQUI O TENDES!


1. Conta a lenda que no mar de Ares, cabo das illas Mirandas...

2...vivía unha serea coa cor do Salmón, vestida con escamas de prata.

3. Pasaba o tempo xogando cos golfiños e cos peixes da ría...

4... falando coas gaivotas e cos corvos mariños...

5... e nadando moi leda por todas as praias, dende Pontedeume ata Mugardos.

6.A tardiña, entre lusco e fusco, voltaba a súa illa, colocaba a súa cola sobre unha rocha e peiteaba os seus fermosos cabelos.

7.Un día un nobre fidalgo galego sorprendeuna nunha daquelas praias, namorouse dela e levouna a vivir lonxe do mar.

8.Se cadra, xa non ten escamas de prata e ata puido mudar a cor salmón pola dunha muller normal.

9.E, ainda, hai quen supón que tivo fillos, e que lles puxo Mariño e Mariña, que son nomes da nostalxia que vén do mar...

FIN

DIA DO LIBRO
PARA CELEBRAR O DIA DO LIBRO, OS PEQUENOS DE APELON DECIDIMOS DESPLAZARNOS ATA CATRO CAMIÑOS PARA CELEBRAR ESTE DIA COS COMPAÑEIROS DE 1º E 2º DE PRIMARIA.

PARA ELO, QUE MELLOR QUE FACELO CON UN CONTO. A PROFE PILI, PREPAROUNOS UNHA HISTORIA PRECIOSA COA MASCOTA DOMINICUS COMA PROTAGONISTA.
XA ESTAMOS TODOS!

O ESCENARIO PREPARADO TAMEN...

POIS QUE EMPECE O CONTO!!!
DOMINICUS VIVIA TAN CONTENTO NO SEU CASTELO CANDO UN DÍA , DE SÚPETO, DECATOUSE QUE UNA NUBE INMENSA CUBRIA O CEO...O SOL NON SE PODIA VER POR NINGURES...

IMOS DAR UNHA VOLTA A VER SI ATOPAMOS QUÉ ESTÁ PASANDO...AGARRADEVOS BEN, IMOS VOANDO!

VELAQUÍ ATOPAMOS O PROBLEMA; LOGO DE BOTAR UNHA OLLADA POLA RÍA, DECATÁMONOS QUE AS ROCHAS ESTAN CHEIÑAS DE LIXO, COMO É POSIBLE?

TEMOS QUE FACER ALGO...PILI NON O DUBIDA, PREPARASE PARA LIMPAR TODO!

E MANS Á OBRA...HAI MOITO TRABALLO!

PRONTO O SOL COMEZA A MOSTRARSE DE NOVO...POR FIN!

BRAVO! AGORA SOAMENTE QUEDA COLOCALO ONDE DEBE ESTAR...NO ALTO DO CEO

PERFECTO! CON TODO NO SEU SITIO, DOMINICUS RESPIRA MAIS TRANQUILO... E NOS TAMÉN.

CADA COUSA NO SEU LUGAR E O LIXO...NO CONTENEDOR, SEMPRE.

REGRESAMOS A APELÓN....PASAMOS UN BO RATO NA BIBLIO DOS "MAIORES" E SEN DUBIDA, APRENDIMOS UNHA BOA LECCIÓN.